Na de verwijdering van een tand of kies zal de kaak op deze plaats gaan slinken. Dit proces verloopt de eerste maanden na het trekken snel, daarna gaat het veelal trager.

De mate waarin het kaakbot na het trekken zal slinken, is moeilijk te voorspellen en verschilt van persoon tot persoon. Als een tand door bijvoorbeeld een infectie of een ongeluk al bot heeft verloren, is de uitgangssituatie ongunstiger dan wanneer de tand nog volledig omgeven is door bot.

Als er niet genoeg bot is voor het houvast van het implantaat, dan moet extra bot aangebracht worden voor plaatsing van het implantaat. Er kan dan gekozen worden voor kunstbot.

De MKA-chirurg zal dan het gebied waar te weinig bot is opvullen en bedekken met een membraan, een soort velletje, waardoor het bot van de mondholte wordt afgeschermd en er minder kans op ontsteking is.

Meestal wordt gekozen voor het aanbrengen van lichaamseigen bot, omdat dit het beste materiaal is om hiervoor te gebruiken. Het bevat namelijk alle ingrediënten die nodig zijn voor de aanmaak van nieuw bot, waardoor binnen enkele maanden nieuw bot ontstaat.

Een nadeel van deze methode is dat het bot van een andere plek uit het lichaam afkomstig moet zijn en dus ook een tweede operatieplek noodzakelijk is. De MKA-chirurg zal altijd proberen het bot uit de omgeving van het later te plaatsen implantaat te halen.

Het bot is meestal afkomstig van een andere plaats in de mond, zoals de kin of de regio’s rond de verstandskiezen.

Ook een plaats buiten de mond is mogelijk, zoals de heup of de schedel. Dit is slechts nodig wanneer veel bot nodig is, zoals bij het opbouwen van een ernstig geslonken bovenkaak.